بنی فاطمه(ع)

بسم رب الشهدا و الصدیقین

بهار سال 1367 بود. سید مجتبی مدتی است در ساری مانده. باید وضعیت او بهبود می یافت.

با شرایطی که داشت اما لحظه ای بیکار نبود. به دنبال حل مشکل خانواده شهدا و ... بود. با همان وضعیت نامساعد به دیدار خانواده ی شهدا می رفت.

بیشتر شب ها با دیگر دوستانی که همگی مجروح بودند در مسجد جامع یا مسجد دهقان زاده دور هم جمع می شدند.

طبق صحبت ها قرار شد هیئتی راه اندازی کنند. سپس در قالب این هیئت به خانواده ی شهدا سر بزنند. البته ارتباط با خانواده ی شهدا از قبل بر قرار بود اما این بار منظم تر پیگیری می شد.

هیئت بنی فاطمه (علیها السلام) در روز های سه شنبه و شب های جمعه در منازل شهدا تشکیل می شد. قرائت دعای توسل و دعای کمیل و سرکشی به خانواده ی شهدا از کار های این هیئت بود.

مجتبی، که از دو سال قبل مداحی را آغاز کرده،  به عنوان ذاکر این هیئت شناخته شد. جاذبه ی صدا و سوز درونی سید بسیار در مردم تاثیر گذار بود.

هر هفته تعداد افراد شرکت کننده بیشتر می شد. بعضی هفته ها از دیگر مداحان و سخنران ها در هیئت استفاده می شد.

دوران دفاع مقدس به پایان رسید. بسیجیان به ساری باز گشتند.

هیئت بنی فاطمه (علیها السلام) بهترین مکان برای جمع دوست داشتنی رزمندگان دیروز بود. همه به یاد روز هایی که در کنار شهدا بودند در این محفل نورانی جمع می شدند.

روال این هیئت ادامه داشت . تا اینکه سال بعد، با گسترش فعالیت هیئت و افزایش تعداد شرکت کنندگان، هیئت رهروان امام خمینی (رحمه الله علیه) را اندازی شد.

سید در این مدت تا سال 1369 مرتب به خوزستان می رفت. او در تیپ سوم لشکر مشغول فعالیت بود.

 

کتاب علمدار صفحه 83 و 84

راوی : حمید فضل الله نژاد

سوره مبارکه ناس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلهِ النَّاسِ (3)

مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذی یُوَسْوِسُ فی‏ صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (6)

1.بگوپناه می برم به پروردگار مردم:پناه می برم به پناهگاهی مطمئن-همان کس که عهده دار سرپرستی تربیت مردمان است و مردم در زمان نیازمندی به او پناه می برند

2.فرمانروای مردم:پناه می برم به همان کسی که صاحب سلطه و قدرتش بی انتهاست پس بهترین پناهگاه اوست

3.معبود مردم:بگو پناه می برم به کسی که همه اورا می پرستند.همان کسی که مردم جز به سوی او نمی روند و جز به خواسته او عمل نمی کنند

4.از شر وسوسه گر پنهانکار:پس خدا هم پروردگار هم فرمانروا و هم معبود مردم است.پس اگر بخواهیم به پروردگاری پناه ببریم خداست و جز او پر وردگاری نیست.واگر بخواهیم به فرمانروایی پناهنده شویم خدا فرمانروااست.وگر بخواهیم به معبودی رجوع کنیم خداست وجز او معبودی نیست پس به او پناه میبریم از شر وسوسه گر پنهانکار

5.همان که در درون سینه های مردم وسوسه می کند:صدر انسان یا قلب انسان محل وسوسه شیطان است

6.چه آن شیطان از جنس جن باشد یا انسان:گروهی از جنس پریان و جنیان که از فرمان خدا سرپیچی کردند گروهی دیگر انسان های گمراهند که مانند شیطان خود ودیگران را به گناه وسوسه می کنند پس باید از هر دوگروه به خدا پناه برد.

از شر وسوسه گران جن و انس به

پروردگار,فرمانروا و معبود مردم

پناه می برم

صدق الله العلی العظیم

علیرضا حیدری

سوره مبارکه همزه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

1.با هر نوع سرزنش دیگران (چه در پنهان و چه در آشکار) نفرینی از جانب خداوند دچار سرزنش کننده می شود و این به این معناست که خرد کردن دیگران شدیداً مورد توبیخ و عدم رضایت خداوند قرار می گیرد.

2.هر همزولمز کننده ای مورد توبیخ خداوند قرار می گیرد.

3.همز و لمز گناهانی اجتماعی هستند و اساس و پایه ی بسیاری از گناهان هستند.

4.انسان می تواند این گناه را در مورد خود نیز مرتکب شود و در این نوع از این گناه ، باز هم انسان مورد توبیخ خداوند قرار می گیرد.

5.نکته :

لمز: عیبجویی فردی در روی خود فرد (گناهان:خرد کردن فرد)

همز: در واقع همان لمز است فقط با این تفاوت که در پشت سر فرد گفته می شود(گناهان:خرد کردن فرد-غیبت)

فرازی از سوره مبارکه نور

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

​​

سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها وَ أَنْزَلْنا فیها آیاتٍ بَیِّناتٍ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

سوره ای که آن را فرستادیم و احکامش را بر بندگان واجب کردیم و در آن آیات آشکاری نازل ساختیم تا شاید متذکر شوند

یعنی مجموعه ای از کلمات که برای هدف واحدی جمع شده باشند. می فرماید ما این سوره را نازل کردیم و عمل به آن را واجب نمودیم و نیز در آن آیات آشکاری درباره حقیقت ایمان و کفر و توحید و شرک فرو فرستادیم باشد، تامردم بواسطه این معارف الهی تذکر بیابند و متنبه شوند.

صدق الله العلی العظیم

سوره مبارک نصر

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ

چون هنگام فتح و پیروزی با یاری خدا فرا رسد (مرادفتح مکه است)

وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا

و در ان روز  مردم را بنگری که فوج فوج به دین خدا داخل میشوند( وتورا به رسالت تصدیق میکنند)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا

پس در ان وقت خدای خود  را حمد و ستایش کن و پاک و منزه دان و از او مغفرت و امرزش طلب که  او خدای بسیار  توبه پذیر است (توبه مشرکان را هم اگر مومن موحد شوند می پذیرد)

نام دیگر سوره مبارکه نصر «تودیع» است چون حاوی خبر ضمنى از رحلت پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلّم ) است

سوره مبارکه مدنی بوده و بعد از صلح حدیبیه و پیش از فتح مکه نازل شده است. طبق جدول معتبر نزول ، صد و دومین سوره نازل شده است و پیش از آن سوره مبارکهحشر و پس از آن سوره مبارکه نور نازل شده است

1خدای متعالی در این سوره به پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلّم) وعده نصر و پیروزی می دهد 

2.که در پی آن مردم را خواهند دید که گروه گروه به اسلام می گروند 

3.و به آن حضرت فرمان می دهد که در این هنگام خدای را تسبیح و تحمید کند و از او مغفرت طلب کند 

4.هر نصری فتحی دارد

5. این فتح ممکن است مقدمه هر نصری باشد 

6.بعد از فتحی که به کمک نصری پدید امد باید خدارا حمد و ستایش و تسبیح  کن

صدق الله العلی العظیم

علیرضا حیدری